اولاً تعریف افراد خودشکوفا

افرادی هستند که در زندگی خود به رضایت رسیده اند. آرامش و صفا بر آنها حاکم است. در کار و امور زندگی خود با تفکر و تعمق عمل کرده و هرچه رخ دهد با آرامش تمام می پذیرند. از کسی گله یا شکایت ندارند بلکه همیشه شکرگذارند.

ویژگیهای افراد خودشکوفا

1- درکی بسیار کارآ از واقعیت دارند. خودشکوفایان قادرند جهان پیرامون از جمله مردمان دیگر را به روشنی و با عینیت درک کنند. آنها واقعیت را دقیقاً و همانگونه که هست نه آنطور که بخواهند یا نیاز داشته باشند درک می کنند. آنها تحت تأثیر ترسها و نیازها نیستند. آنها از فیلترهای ذهنی که حواس ما هستند عبور کرده اند.

2- پذیرش خود، دیگران و طبیعت بطورکلی. خوشکوفاها می توانند ماهیت خود، ضعف ها و قوت های خود را بدون اینکه کوششی برای جعل یا تحریف تصور خود انجام دهند یا احساس شرم و گناهی در برابر شکستهای خود داشته باشند، بپذیرند. آنها همین نگرش پذیرا بودن را نسبت به ضعفها و نقصهای دیگران و نوع بشر بطور کلی دراند.

3- خودانگیختگی، سادگی و طبیعی بودن. رفتار خودشکوفایان کاملاً باز، طبیعی و روشن است. خودشکوفاها بطور معمول احساسات و عواطف خود را مخفی نمی کنند. یا وانمود نمی کنند تا چیزی باشند که نیستند مگر اینکه این وانمود نکردن سبب صدمه یا آسیب وارد شدن به کسی باشد.

4- تمرکز روی مشکلات به جای تمرکز روی خود و زیرسئوال بردن خود. افراد خودشکوفادر زندگی خود مأموریتی احساس می کنند و برای انجام کامل این مأموریت تلاش وافر دارند. آرمانگرایی، هدفگزاری، برنامه ریزی جزء لاینفک این افراد است.

5- نیاز به داشتن استقلال و حریم خصوصی. افراد خودشکوفا نه فقط قادر به تحمل تنهایی بدون گرفتار شدن به اثرات زیانبار آن هستند، بلکه به مراتب بیش از افراد خودناشکوفا نیاز به خلوت و تنهایی دارند. آنان بیشتر به خود متکی هستند و بنابراین به مردمان دیگر کمتر نیاز دارند.

6- احساس قدرشناسی قلبی و مداوم نسبت به پدیده های جهان. خودشکوفاها جهان اطراف خود را همواره با شگفتی و حرمت تجربه می کنند. اگرچه یک تجربه می تواند برای مردم عادی عادتی تکراری و کهنه باشد افراد خودشکوفا هر بار از تماشای یک غروب خورشید، از دین یک گل، یا از یک سمفونیچنان لذت می برد که گویی آن را نخستین بار تجربه کرده است.

چند مورد دیگر را در بار بعدی خواهم گفت.